การให้ในส่วนที่เขาต้องการ ย่อมยังประโยชน์มาก

วันนี้ (23 ต.ค. 58) ได้นำพุ่มบุญ ต้นเงิน ไปถวายท่านพระครูประโชติวราคม ที่วัดยางแขวนอู่ เพื่อนำไปจัดทำท่อน้ำต่อไปยังอุโบสถวัดยางแขวนอู่ เนื่องจากจุดก๊อกน้ำที่ใกล้ที่สุดนั่น ห่างไปประมาณ 100 เมตร

สืบเนื่องมาจาก เมื่อ 12 ส.ค. 57 คุณเก่ง (พัศพงษ์ วิจิตรพงษ์) และครอบครัวได้เป็นตัวแทนมามอบจอคอมพิวเตอร์และอุปกรณ์อื่นๆที่สนับสนุนการเรียนรู้คอมพิวเตอร์ของโรงเรียนวัดยางแขวนอู่ แล้วป้าหว่าง (ครูสว่าง) ได้เอ่ยขอความอนุเคราะห์ชี้ช่องบุญว่า เวลาพระเณร รวมไปถึงนักเรียนจะไปทำความสะอาดโบสถ์ ต้องเข็นน้ำไป อีกทั้ง ยังไม่สามารถทำความสะอาดได้ดีในบางจุด เพราะต้องใช้แรงน้ำฉีดไล่ขี้นก คุณเก่งเลยให้ผมเป็นผู้ประสานงาน
...แต่ด้วยเวลาผ่านไป ก็ยังไม่ได้ทำสักที ทั้งๆที่ให้พี่รัก วัดและคำนวณราคาอุปกรณ์วัสดุให้แล้ว ซึ่งเป็นจำนวนเงินประมาณหกพันกว่าบาท (พระท่านบอก ไม่ต้องคิดค่าแรง ไม่ได้จ้างใคร พระจะทำกันเอง)

จริงๆแล้ว พี่เก่งและครอบครัวรับเป็นเจ้าภาพในการดำเนินการครั้งนี้ แต่ผมได้ขออนุญาตให้มีการร่วมสร้างบารมีในครั้งนี้ด้วย จึงได้บอกบุญให้กับบางท่านด้วยวาจา ในระยะเวลากระชั้นชิด ไม่ถึง 20 วัน (ก่อนปิดเทอม 2 วัน) มีนักเรียนมาร่วมบุญกันคนละเล็กละน้อย บาทนึงบ้าง ห้าบาทบ้าง บางคนมีหน่วยย่อยเป็นสตางค์ก็มี แต่นั้นคือความศรัทธา การทำบุญโดยไม่เบียดเบียนตัวเอง

ที่อยากชักชวนให้เด็กๆทำบุญร่วมนั้นเพราะ
1. เหตุปัจจัยที่ทำให้มาพบกันในชาตินี้ ย่อมไม่มีความบังเอิญ
2. เราให้ในจุดที่ต้องการจริงๆ (เหมือนไปซื้อปลาที่เขาขายเพื่อฆ่ามาปล่อยลงแม่น้ำ แทนการซื้อปลาที่เขาเตรียมไปให้ปล่อย)
3. น้ำ เป็นสิ่งที่ทำให้เกิดความชุ่มเย็น
4. การอำนวยความสะดวกในการทำความสะอาดอุโบสถที่มีการใช้บวช ย่อมยังกุศลให้เราทำอะไรไม่ติดขัด
อันนี้ผมคิดเอาเอง แต่ท่านพระครูก็เทศนาตรงกันพอดี (เดี๋ยวลงคลิปให้ครับ)

ขออนุโมทนาบุญกับผู้ร่วมกุศลครั้งนี้ทุกๆท่าน ขอกุศลผลบุญไปถึงท่านและครอบครัว เทวดารักษาตัวของท่าน และผู้อนุโมทนาบุญนี้ด้วยเทอญ

ขอบคุณครับ

ครูแชมป์ พิริยะ