วันนี้เป็นวันแรกของการได้สวมเครื่องแบบข้าราชการครูประจำปีการศึกษา 2557 ได้เห็นเด็กๆหลายคนเลื่อนชั้นเติบโตตามวัย ก็เลยคิดๆว่า "ถึงเวลาสวมหัวโขนอีกครั้งแล้ว"

งานครู เป็นงานที่หนัก เพราะนอกจากการสอนแล้ว ยังคงต้องทำภาระงานอื่นๆ ประมาณว่า ทำงานให้ทุกกระทรวง ยกเว้นกระทรวงศึกษา (ฮา) มุกนี้ เอามาจาก facebook ซึ่งก็มาจากเค้าความจริง

ในขณะที่นั่งรอนักเรียนชั่วโมงแรก ผมก็หยิบนาฬิกาที่คุณแอนซ์ เพื่อนใหม่จาก 11ElevenAM ส่งมาให้เป็นกำลังใจในการปฏิบัติหน้าที่ครูมาลองใส่ดู แว๊บเดียวของความคิด!! มันก็ทำให้ผมมองเห็นว่า แท้จริงแล้ว คนเรามีนาฬิกาได้หลายเรือน (จริงๆแล้ว เอาแค่เรือนเดียวก็พอ ถ้าสามารถใช้งานได้ครอบคลุม) แต่นาฬิกาบางเรือน ราคาสูงหน่อย (แม่ซื้อให้) สามารถใส่ออกงานได้ แต่ถ้าเราไปทำงาน ทำกิจกรรมบางอย่าง อาจทำให้ขูดขีด หรือ เสียหายได้ (ประมาณว่า กลัวแม่ว่า 555+)

บางเรือน กันน้ำ กันฝนได้ ราคาไม่แพง เหมาะสำหรับคนที่ต้องขี่มอเตอร์ไซต์ฝ่ากลางสายฝนในช่วงนี้ (ฝนกำลังจะมาแล้ว)

บางเรือน สวย ตัวเรือนออกแบบดูดี สามารถใส่ได้ทั้งชายและหญิง แถมสายที่มากับตัวเรือน เป็นสีธงชาติไทย ที่สำคัญ จุดมุ่งหมายของร้านนาฬิกาแบรนด์นี้นำรายได้ไปช่วยพี่น้องทหารหาญ ที่ออกลาดตระเวนในป่า 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ ผู้เสี่ยงชีวิตเพื่อรักษาผืนแผ่นดินไทยไว้ทุกตารางนิ้ว แต่ถ้าใส่โดนฝน กลัวสายจะเก่า (นิสัยแบบเดิมเลย... กลัวเก่า 555+) ใครที่อยากสนับสนุนพี่น้องทหารกล้า หรือจะเป็นโครงการอื่นๆ ลองเข้าดูที่ www.facebook.com/11ElevenAM ได้นะครับ ได้ทำดีไปพร้อมๆกันด้วย

นั่งคิดไปคิดมา ก็เกิดความคิดขึ้นมาว่า คนเราก็เหมือนกัน มีความรู้ ความสามารถแตกต่างกันไป แต่ละคน สามารถทำในสิ่งที่ดีกว่าคนอื่นๆ เพียงแค่เราให้ "โอกาส" ให้เขาได้แสดงศักยภาพออกมา

...ใช้คนให้ตรงความสามารถ

...ใช้คนให้ถูกกับโอกาส

...ใช้คนให้เหมาะกับงาน

มันจะทำให้เราเป็นผู้นำที่ดี

เหมือนที่ผมเคยเขียนครับ ผู้ใหญ่ ต้องทำตัวเหมือนสิงห์ป้องเหยื่อ หากจะเก็บเหยื่อไว้กินคนเดียว คุณจะไม่มีใครเคียงข้างคุณด้วยความจริงใจ เขาจะหวาดเกรงคุณเพราะอำนาจ นั่นก็หมายความว่า "คุณนั่งอยู่บนศีรษะเขา" ไม่ได้ "นั่งในหัวใจของเขา"

ไม่มีใครสวมนาฬิกาพร้อมกันสองเรือน เราจะต้องเลือกว่า วันนี้ เรือนไหนที่จะเหมาะสมกับงานของเรา ที่สำคัญ คุณค่าของนาฬิกาคือเครื่องบอกเวลา

...แต่นาฬิกาบางเรือน เวลามองแล้ว ก็ทำให้คิดถึงคนที่มอบให้เหมือนกัน (ฮิ้วววววว)

ครูแชมป์ พิริยะ